Haurren Gizarte Laguntzaren babespean egondako haur ohien testigantzak
Data : 2025eko ekainaren 24a
Lekua : Pirinio Atlantikoak (Euskal Herria)
Gai nagusia : Haurren Gizarte Laguntzaren babespean egondako haur ohien testigantzak
EVOLUTION proiektuaren baitan eta Deustuko Unibertsitateko ikerketa-taldeak prestatutako galdetegiaren ondorioz, gizarte-ekintzako profesionalek haurtzaroan edo nerabezaroan Haurren Gizarte Laguntzako Zerbitzuak (ASE) harreran hartu zituen boluntarioekin lehen elkarrizketak egin dira. Proiektuaren fase honek ikerketaren etapa garrantzitsuenetako bat osatzen du, izan ere, haurtzaroan Haurren Gizarte Laguntzako Zerbitzuak (ASE) harreran hartu zituen eta gaur egun helduak diren gazteen testigantza zuzen eta zintzoak jasotzea ahalbidetzen du. Gainera, haien bizipen pertsonalak entzuteak aukera ematen dio proiektuari laguntza- prozesuak epe luzera dituen eraginak hobeto ulertzeko, helduarorako trantsizioan aktibatu dituzten erresilientzia-faktoreak azpimarratzeko, eta sistemaren iraupeneko ahuleziak identifikatzeko.
Elkarrizketa hauek balio erantsia eskaintzen dute: harreraren ondorengo bizitza-ibilbideen errealitatea bere konplexutasun osoan agerian jartzen dute. Ez da soilik gazte hauen bizipenak aitortu eta balioan jartzea, baizik eta baita lorpenak, aurkitutako zailtasunak eta oraindik erantzunik gabe dauden beharrak identifikatzea ere, batez ere heldutasunera eta autonomia- prozesura igarotzean.
Esperientzietan oinarritutako azterketa honek, praktika profesionalen inguruan hausnarketa kolektiboa elikatzen du, etengabeko hobekuntza-dinamika batean. Halaber, erabaki politikoak orientatzea eta haurren babes-sistematik ateratzen diren gazteentzako laguntza-dispositiboen iraunkortasuna eta hobekuntza bultzatzea du helburu.
Ondoren, elkarrizketetan jasotako testigantzen pasarte batzuk aurkezten ditugu:
O.k azpimarratzen du bere bizipena adieraztearen eta partekatzearen garrantzia, egoera berean egon daitezkeen beste haur eta nerabe batzuei erreferente positiboak eskaintzeko: «Garrantzitsua da testigantza ematea beste pertsona batzuek beren burua identifika dezaten» — eta itxaropena mantentzea beti posible dela gogorarazten du: «... itxaropen pixka bat duen norbait ikusiko dute, eta pentsa dezakete: “Berak egin badu, nik ere egin dezaket.”»
M.k azpimarratzen du parte hartzearen garrantzia, nahiz eta zaila izan: «Zaila da, baina hainbeste haur daude behar dutenak, garrantzitsua dela egitea.» Bere bizipena adierazteko sentitzen duen atsegina aipatzen du, bereziki Haurren Gizarte Laguntzako Zerbitzua ezagutzen duten pertsonekin hitz egitean: «Gozamena da, izan ere, ASE ezagutzen ez duten pertsonekin hitz egiten dugunean, ez dute ulertzen daramagun zama eta ondoeza hori guztia.» Bere testigantzak, aipatutako moduan, gazte horiek bizi duten errealitatea hobeto ulertzen laguntzen du.
